Succesvol debuteren: cirkelend doorbreken door community-lezen

Toen ik vier jaar geleden begon met schrijven had ik nooit verwacht dat ik aan de vooravond van mijn debuut zou belanden. Zelfs niet toen ik een jaar later besloot het serieuzer aan te pakken door van mezelf een selfmade-bestseller-woman te maken. Om mijn droom te bereiken heb ik destijds 2 belangrijke besluiten genomen: Ik wilde alles doen om beter te leren schrijven, dus om écht met een goed boek op de proppen te komen en als tweede besloot ik die weg zichtbaar af te leggen. De idee achter het eerste voornemen moge duidelijk zijn: debuteren met een slecht boek, daar zit weinig uitdaging in. Zichtbaar, dat zou mijn handelsmerk worden. Hoe ik dat deed? Ik schreef veel korte stukjes voor sites, bundels, magazines die goed worden gelezen. Ik deed mee aan wedstrijden en communiceerde dit alles op Facebook, Twitter en soms ook nog op Linkedin. Want dit is mijn primaire idee: Als je verstopt zit, zoekt niemand je. Ik bouwde in drie jaar tijd een hechte en liefdevolle vriendenkring op via social media. Tot op heden verkocht ik niets, maar nu mijn boek uitkomt, verandert dat. Het verandert echter niets aan de verhouding die ik met mijn vrienden heb want Facebookvrienden zijn geen klanten. Dat is mijn gouden regel en dat blijft ook zo. Leuren met je boek is uit den boze.

Toch wil ik mijn boek graag onder de aandacht brengen. En zoals met alles wat ik doe: ik verzon hiervoor een eigen methode: De Cirkeltheorie. Ik ben ervan overtuigd dat debuteren (en wellicht ook vervolgboeken) via een aantal cirkels verloopt. Niet iedere debutant legt dezelfde weg af of in hetzelfde tempo, maar min theorie geeft een mooie blauwdruk. Met name cirkel 1-3 zijn voor de beginners interessant. Hoe werkt het? Ik vergeleek het eerder al met een steen die in het water wordt gegooid en cirkels veroorzaakt. De ene steen veroorzaakt meer cirkels dan de andere en sommige stenen komen verder dan andere. De grondslag van mijn theorie is, is dat (buiten de kwaliteit om van je boek) de cirkels veroorzaakt worden door drie factoren: de auteur, de uitgever en de lezer. Wat bedoel ik daarmee? Of je boek verder cirkelt komt door de positieve actie van deze drie groepen. Ik leg het uit.

De steen is geworpen en het boek is te koop. Wie kopen je boek?

Cirkel 1 (1-200 verkochte boeken): Tante Truus oftewel je inner circle. Dit zijn alle mensen die je boek kopen, die je min of meer kent. Persoonlijk of via Social Media. Ze kopen het boek in eerste instantie voor jou. Als zij enthousiast zijn en jij (vaak ism je uitgever) bent actief gaat het boek door naar de volgende ronde.

Cirkel 2 (200- 500 verkochte boeken): Mensen horen van je boek. Ze kennen jou niet persoonlijk maar zijn nieuwsgierig naar je boek. Zij wachten vaak meerdere positieve reacties af voordat ze je boek aanschaffen. Deze groep wordt gedreven door enthousiaste bloggers, vloggers, website houders, boekenclubs/groepen, internet magazines en ga zo maar door. Hier zijn de veellezers te vinden die graag via communitylezen hun ervaringen met anderen delen. Het boek krijgt aandacht, de uitgever en de auteur zijn actief bezig en sturen het door naar beoordeling voor de volgende ronde.

Cirkel 3 (500-1.000 verkochte boeken): Hier is de lat al wat hoger. Dit is ook tevens het eindstation voor de meeste boeken. Hier leg je je boek langs de lat van de geschiedenis van de Nederlandse literatuur. Ieder genre heeft zijn eigen lat. Boeken die goed zijn ontvangen door de lezers, kunnen hier stranden door de (semi-) officiële beoordelaar van Biblion, Cleeft, Hebban, grote internetsites. Nu behaalt je boek de regionale kranten. Dit zijn vaak boeken die zijn uitgegeven door kleinere, kwalitatief goede uitgevers.In deze cirkel zijn ook de communy-lezers zeer actief. Hoe meer deining rond een boek, des te meer het boek op Facebook, Twitter, Instagram, Pinterest etc blijft rondcirkelen. Toch is doorstoten naar de landelijke top moeilijk omdat daar weer andere spelregels gelden. Het zijn de toppers of beter gezegd ‘the happy few” die dat lukt.

Een uitgever zei laatst tegen me dat een goed debuut tegenwoordig een boek is dat 1.400 keer is verkocht. Die heeft dus net de landelijke aandacht gehaald. Cirkel 4 en 5 zijn de top boeken. Niet alleen de kwalitatief goede boeken maar ook de dieet boeken van “hoe honger ik me in 3 maanden uit” en de voetbalboeken van “kijk eens, met drug en ellende kun je ook de top bereiken” en een jaloersmakende hype veroorzaken.  Ik wil me vandaag beperken tot het debuut dat haalbaar en maakbaar is.

Wat kan ik doen om 1.500 boeken te verkopen?

Mijn idee is het dat doorcirkelen naar 1.500 boeken een gemeenschappelijke inspanning is van auteur, uitgever en lezer. De auteur moet waken om niet te gaan leuren; de uitgever moet zijn uiterste best doen om ieder boek dat hij uitgeeft een persoonlijk-passende slinger te geven en de lezer? De lezer moet helemaal niets. Hoe werkt het volgens mij? Als Tante Truus je boek leest, is ze erg trots. Zij schrijft een 5* recensie op Hebban en Bol en vertelt je waarom dit boek beter is dan Harry Potter of welke bestseller dan ook. Die beoordeling is waardevol omdat: als je moeder / tante niet in je gelooft, wie dan wel? Maar het heeft een duidelijke grens. 3x Tante Truus op Bol is echt scheepsrecht of het boek zinkt. Als je op alle beurzen hebt gestaan en al je kennissen en vrienden hebben het boek en ook hun reclame is uitgewerkt, dan valt je boek stil. Of je cirkelt door naar ronde 2. Daar kom je alleen als lezers enthousiast zijn, jijzelf actief (lees positief) aanwezig bent en je uitgever met je meedenkt. In cirkel 2 zitten namelijk de blogger en vloggers: als zij je boek gaan lezen en er over praten komt je boek verder. Boeken die de verkoop van 500 niet halen hebben ergens een deuk in hun cirkels waardoor het boek vroegtijdig zinkt. En volgens mij is dit vaak een deuk in de verhouding die auteurs hebben met hun lezers.

Lezen is gunnen: er zijn pak ‘m beet 1.000 vrij recente boeken te koop en er staan er 20-300 op het “deze wil ik ooit nog eens gaan lezen lijstje” van al die lezers die je wilt bereiken: hoe kom je bovenaan die “ga ik lezen lijst” te staan? Volgens mij gaat het zo: Lezen anno 2016 doe je samen. Het is community lezen: Ik laat in besloten groepen zien wat ik lees en post een foto op Instagram. Ik bespreek naderhand wat ik van het boek vond. Dat doe ik (zoals Moon Kager dit zo mooi verwoordt) alsof ik een vriendin vertel wat ik gelezen heb en waarom het boek volgens mij wel of geen aanrader is. De volgende lezer koopt, leest en evalueert en cirkelt het boek verder. De lezer pusht het boek naar zijn succes. De uitgever helpt door reclame, recensie exemplaren, open communicatie, respect voor de lezersrecensies en die enthousiast Retweeten en delen etc. Ook als het boek bij de landelijke pers is beland, blijft de lezer de hoeksteen van het cirkelproces. Wij, de lezers die enthousiast over boeken praten, zijn het cement in mijn cirkeltheorie. Onze blogs en recensies zijn essentieel voor de huidige boekenmarkt. Dus laat je horen!

Wordt vervolgd!

 

 

 

 

 

Community lezen

Vroeger, heel lang geleden, bestonden er nog echte lezers. Zij kropen in een hoekje van de bank en genoten van een heerlijk boek. Tegenwoordig gaat het anders. Het is nog net geen Pokémon Go, maar veel scheelt het niet. We lezen namelijk met onze telefoon in de hand. En dan bedoel ik geen e-reader. Ik bedoel dat we lezen met Facebook binnen ons handbereik.

Hoe werkt het, volgens mij?

Het boek wordt aangeschaft. Als je geluk hebt, heb je het via een winactie ontvangen, een buzz of een leesclub. Of je bent een hobby recensent en hebt het boek gekregen van de uitgever of de auteur. Het maakt in het voorbeeld niet zo heel veel uit hoe je eraan gekomen bent, maar wat je ermee doet als je het hebt eenmaal in je bezit hebt.

Wat ik met een nieuw boek doe? Ik zet het boek vrijwel meteen op Facebook, Twitter, Instagram of Pinterest. Wie van jullie zit nu instemmend te knikken? Vervolgens delen we al lezende onze leeservaring. En tenslotte is het boek uit en zetten we ons finale oordeel in een blog, vlog of in een Facebookgroep.

We lezen samen. Door te bloggen, te vloggen, te recenseren of door aan een leesclub deel te nemen. Ik zit daarnaast nog in een aantal besloten Facebookgroepen waar uitsluitend en alleen over boeken wordt gesproken. Heerlijk vind ik dat. Mijn favoriete groep is Mustreads or not, maar wekelijks ontdek ik weer een nieuwe die ik nog niet kende zoals Samenlezenisleuker. Deze groepen hebben vaak meer dan duizend leden. Dagelijks komen er meerdere boeken voorbij. (bijna) Niemand maakt reclame voor zijn of haar eigen boek, nee, iedereen deelt de leeservaring en reageert gezellig op elkaars verhaal.

En daar wringt ineens een schoen. Wablief? Ja, lieve mensen, hier gaat het ineens fout. Want, vroeger, heel lang geleden, bestonden er nog échte recensenten. Uitsluitend in kwaliteitsbladen als het NRC of de Volkskrant werden de beste boeken die er in de voorgaande week waren uitgekomen, heel serieus besproken. De literaire ladder werd ernaast gelegd en het boek werd kritisch gewogen. Later namen ook regionale kranten en tijdschriften het over en werden ook meer populaire boeken besproken. Al worden de beoordelingen door TV, internetsites en tijdschriften steeds toegankelijker, de toon was/is nog steeds uiterst serieus.

En toen ineens kwamen wij: de lezers met een mening, de lezers met Facebook, Twitter, Goodreads, Instagram en Pinterest. De communitylezers! En wij hadden iets te vertellen, namelijk hoe we het boek hadden ervaren. In gewone taal, en niet in van die dure woorden, vertelden we aan onze FBvrienden wat we van het boek vonden. We startten blogjes, vlogjes en we vormden gezellige en besloten groepen. Geen duurdoenerij maar gewoon gezellig je leeservaring delen. Is dat alles? Gaan die recensies niet verder dan: ik vond het zoooo leuk om dit te lezen? Natuurlijk wel! Dit zijn vaak zeer informatieve recensies van veellezers die precies weten wat er in de markt speelt. Dit zijn juist pareltjes van liefdevolle ervaringsdeskundigen.

En waar wringt dan de schoen? Nou, dat zal ik je vertellen. Uitgevers zijn weliswaar erg blij met ons/jullie. Als een boek positief wordt besproken , dan verkoopt het beter. Maar aan de andere kant wordt er wel eens laatdunkend (jaja ik ga meteen duur praten) denigrerend (ik leer het nog wel af) en neerbuigend gedaan over de kwaliteit van deze recensies/leeservaringen. We graven niet diep genoeg en we nemen geen abstracte criteria die alom gelden voor het schrijven van een goede recensie om zo te komen tot een correcte weging van het literaire gehalte. Wablief? Wees nu eens eerlijk: was je bij de laatste zin de draad een beetje kwijt? Of dacht je: gaaaaap!!!!? Ja, dat komt door mijn plotselinge duurdoenerij. Ik kan maar beter gewoon doen, dan blijf je bij de les. En zo is het ook bij de hobby recensies: je leest ze met plezier en dat straal je uit als je over het boek schrijft! (en natuurlijk zijn ze niet allemaal even positief. We blijven kritische lezers.)

Mijn stelling is dat lezers graag willen weten of een boek leuk is om te lezen. We lezen tenslotte voor onze hobby, dus kan het maar beter een goed boek zijn. Daarnaast is het ook interessant om een officiële recensie te lezen, maar mijn koopgedrag wordt meer beïnvloed door de lezersrecensies. Ik wil namelijk zeker weten dat ik plezier heb als ik een boek mee op vakantie neem. (vooral als ik 20 euro moet betalen).

Wat ik graag wil weten: herken je dit? Hoe koop je zelf een boek? Schrijf jezelf wel eens een recensie? Is community lezen het nieuwe zwart? Beleven we een boek liever samen?

Ik blijf in ieder geval lekker lid van mijn Fb-goepen en ik lees met jullie belevenissen mee. Ik ben overigens met heel veel plezier Hebban recensent voor Literatuur, Kinderboek en Fantasy &SF. Daarin leg ik wel ladders, maar probeer niet al te duur te doen.

 

 

 

 

 

Mijn cirkeltheorie

Iedereen die een boek heeft geschreven, denkt dat zijn of haar boek goed is. Heel goed. Bestseller kwaliteit. Stel dat het zo is: u heeft een goed boek geschreven, echt een heel goed boek: Hoe brengt u het dan aan de man? Hoe ziet Nederland uw meesterwerk?

Ik denk dat het met cirkels gaat. Iedere auteur heeft zijn eigen beginpunt (het maakt nogal wat uit of u een bekende voetballer bent die een boek schrijft of Jantje van driehoog-achter) en iedereen heeft een eindpunt (hangt af van diverse factoren zoals kwaliteit en aantrekkelijkheid voor de markt – een zwaar literair werk verkoopt doorgaans minder dan een smeuïg boek). Ieder boek legt zijn eigen weg af. Niet ieder boek drijft door alle cirkels of legt de weg in hetzelfde tempo af.

Hoe werkt het volgens mijn persoontje? Je lanceert een boek en gooit het op de markt alsof je steen in het water gooit. Er ontstaan cirkels. Soms veel, soms weinig. De ene steen komt verder dan de andere. Enfin, u ziet het voor zich.

Mijn cirkeltheorie:

Cirkel 1: de inner circle. Je schrijft je boek en mensen om je heen weten daarvan. Na vier jaar heb ik een kring van mensen om mij heen die het leuk vinden om mijn boek te lezen. Deze inner-cirkel heeft iedereen wel: de buurtjes, je moeder en je vrienden die er niet onderuit komen om je boek te kopen.

Het is zaak dat die van die 5 sterren zwijmel recensies schrijven voor de debutant: als je moeder niet in je gelooft, wie dan wel? Professionele schrijvers slaan deze fase doorgaans over maar het is gewoon leuk als je in de eerste week na je boeklancering een paar leuke recensies hebt. Critici kijken vaak neer op dergelijke recensies maar volgens mij is dat onterecht. Alleen moet de schrijver goed beseffen dat dit slijmen is: ze vinden jou aardig en niet per se je boek of zijn blind voor de kwaliteit (denk aan Idols waarbij iemand heel vals zingt en de moeder staat met tranen in de ogen van trots). Als je boek hier stopt te cirkelen heb je 1 (je moeder) – 200 boeken verkocht.

Cirkel 2: er ontstaat een olievlek. Dit is de aandacht van de lezer die je via fb of social media kent. Deze kring van mensen is al wat groter. Deze cirkel wordt gevoed door de kleine recensenten, de bloggers, de vloggers, de websitehouders. Deze vaak positieve recensies volgen in de eerste maand na het uitkomen van je boek. Als ze positief zijn en je bent zelf actief aanwezig, dan blijft deze cirkel zich verspreiden als een olievlek. Als je dit goed doet zit je aan de 200-500 boeken. Hier zitten ook veel mensen die je berichten delen en erover praten zonder je boek daadwerkelijk te kopen. Zij zetten je boek op een denkbeeldig “ga ik lezen lijstje”. Die kopen pas als het boek veel positieve recensies heeft. Dus volgens mij is het wel degelijk belangrijk dat de mensen uit stap 1 en 2 zich laten horen. Ik weet dat sommige auteurs hier zo heilig in geloven dat ze de recensies zelf schrijven, maar dat helpt niet: de deining van de golven moet via verschillende kanalen tot de lezer komen en niet door een constant gedeelde tweet/ fb post van de auteur zelf. Pas als een lezer 5 maal vanuit een onafhankelijk kanaal heeft gehoord dat een product goed is, gelooft hij het en staat het product in zijn hoofd.

Een goed artikel over het belang van bloggers verscheen vandaag op Hebban: https://www.hebban.nl/artikelen/de-invloed-van-ya-bloggers

Cirkel 3 zijn de officiële recensies en waarderingen van de kleine pers. Dus Hebban, Cleeft, lokale kranten, grotere websites, Biblion. Daar kun je zelf niet altijd invloed op uitoefenen maar als deze  recensies positief zijn kun je de olievlek wel verder uitbreiden. Dat gaat niet vanzelf. Bij iedere stap heeft de golf een duwtje nodig: van jou, van je uitgever of van je lezers.

Er zijn veel wedstrijden en prijzen waar boeken voor aangedragen kunnen worden. http://www.leesplein.nl/jongerenliteratuurplein/prijzen Als je boek goed is en je boek wordt goed gedragen in cirkel 1 en 2 en de officiële recensies gaan goed dan heb je in de eerste maanden na lancering ongeveer 1.000 boeken verkocht.

Natuurlijk is dit geen wet van Meden en Perzen. Sommige mensen hebben een hele grote familie of door hun werk een groter bereik. Dit is een theorie die ontstaan is door observatie van de beginnersmarkt.

Cirkel 4. De deining van golf 4 is voor slechts selecte groep weggelegd en daar kun je vaak bijna geen invloed op uitoefenen: ze komen bij jou. Bij deze groep horen de grote tijdschriften, de landelijke kranten, veel longlisten en shortlisten, landelijke recensenten, Janneke van Bol, interview Hebban/Cleeft/ Lood/ tv gidsen/ etc. Onbekende beginners hopen altijd dat ze tot deze cirkel doorstoten vooral omdat bekendere schrijvers hier instappen: dan lijkt de weg naar een bestseller zoveel gemakkelijker. Dat is deels waar, maar als dit boek niet gedragen wordt door cirkel 1-3 (lezers en kleine bloggers vinden het niks) stopt het hier ook voor die auteurs. Stoot je tot hier door dan mag je rekenen op een boek verkoop van 1.000 tot 10.000 boeken.

Cirkel 5. Topje van de ijsberg: auteurs hebben doorgaans literair agent die tv optredens regelt en signing bij grote evenementen (huishoudbeurs ed) en zorgt dat je bij DWDD zit en in de Linda staat. Als je dan ook goede lezerskritieken hebt, ga je de 10.000 wel voorbij.

Iedereen die een boek schijft denkt dat hij bij die 1% zit maar dat is niet zo. Het is hard werken om naar die 500 te komen. Een goed debuut verkoopt 1.400 boeken hoorde ik laatst een uitgever zeggen. Dat lijkt mij voor de debutant met hoge aspiraties een mooi streven.

 

 

Drie Social Media eieren

 Er zit me vandaag een ei dwars. Eerlijk gezegd zijn het er drie. Drie vette eieren. En het is net als bij poepen; als je het kwijt moet, zul je even kracht moeten zetten. Wat me dwars zit? Gewoon een vraag. Hoe kun je het beste omgaan met social media? Ik heb daar een mening over. Hier zijn mijn drie gouden eieren.

1. Als je verstopt zit, zoekt niemand je. Goede wijn behoeft geen krans is uit de tijd dat de wijnflessen nog kurken hadden en ligt dus ver achter ons. Het idee achter deze slogan is dat als het product goed genoeg is, het niet nodig is om dit van de daken te schreeuwen want kwaliteit verkoopt immers zichzelf. Mijn antwoord hierop is: Als je je niet laat horen, ziet niemand je staan en als je verstopt zit, zoekt niemand je. Als debutant kennen lezers je namelijk niet, ze weten niet hoe belachelijk goed jouw boek is, dus zoeken ze er niet naar. In hun leven kan van alles missen en mankeren: er is niemand die naar jouw debuut op zoek gaat om deze leegte te vullen. Dat wil niet zeggen dat ze je boek niet zouden willen lezen als het voor hun neus lag. Dus jij moet zorgen dat het boek daar ligt waar het gevonden kan worden.

Boeken komen allang niet meer automatisch in iedere boekhandel te liggen, dus is het zaak dat je bekendheid via internet verschaft. Maar hoe doe je dat?

2. Stel je positief op.  Als je wilt dat mensen iets van je lezen of van je kopen dan doen ze dat onder meer omdat ze je het succes gunnen. Dus wees positief. Niet onecht, altijd oprecht. Bij social media gelden dezelfde regels als bij tafelmanieren: politiek en geloof kun je beter weglaten. Verdriet kun je, net als alle pure emoties, best tonen maar met respect voor de ander. Je bouwt op social media een product op die is verweven met je persoonlijkheid. Negativiteit, daar zit niemand op te wachten. Succes verkoopt maar als je onecht bent, spat je vroeg of laat als een zeepbel uit elkaar. Dus denk na voordat je iets doms op FB/Twitter ed zet. En bedenk: lege content is en blijft gebakken lucht.

3. Facebookvrienden zijn geen klanten. Facebookvrienden zijn ook geen likers of delers. Het zijn vrienden die meekijken in jouw leven. Het gaat hier om de insteek: als je alleen maar dingen post als je likes nodig hebt of iets wilt verkopen dan hebben je Fb vrienden dat in de gaten. Het irriteert gewoon snel. Zorg dat je dat niet doet of zelfs denkt. Fb vrienden leven mee, kijken mee, kopen hoort daar niet bij. Draai het eens om: als jij van al je fb vrienden het boek, de ketting, de dienst die ze aanbieden zou moeten aanschaffen, dan ga je morgen failliet. Verwacht het dus ook niet van een ander. Ik heb makkelijk praten: ik schrijf een YA boek en mijn fb vrienden zijn die leeftijd (in ieder geval fysiek) al gepasseerd. Dus hoe enthousiast ik ook ben; ik verwacht niet dat iemand mijn boek gaat lezen of aanschaffen: ik wil oprecht alleen dat mensen in mijn blijheid delen. En soms een klopje geven als het goed gaat en een schouder aanbieden als er doorns op mijn rozenpad liggen.

Hoe ik me profileer op social media? Via mijn zelfontworpen Cirkeltheorie. Daarover morgen meer.

 

 

Getekend!

Het zal de meesten van jullie niet zijn ontgaan: ik heb mijn contract getekend!

Met tien mannen en vrouwen hebben wij tegelijkertijd onze toekomst vastgelegd. Nou ja, wat betreft ons eerste boek. Het was geen massahuwelijk, laten we niet overdrijven. Mijn boek “Falco en de gestolen Stympha’s” ziet samen met 9 andere pareltjes op 22 september 2016 het levenslicht.

En ik ben blij, trots en dankbaar tegelijk.

Ik heb best geaarzeld voordat ik hieraan begon. Moest ik mijn werk niet eerst bij een grote uitgever ter beoordeling geven? Was met 10 man tegelijkertijd de juiste weg? Versterk je elkaar of sneeuw je dan juist onder? Ik heb u om advies gevraagd en mijn pb stond roodgloeiend met goedbedoeld – vaak ongevraagde – waardeoordelen. Doe het wel/ doe het niet: dat waren ongeveer de antwoorden die ik kreeg.

Beide goedbedoeld. Beide koffiedikkijken. Niemand kan met zekerheid zeggen hoe dit project uitpakt. Het is een avontuur met een onzeker einde. Maar moet je niet beginnen omdat je het einde niet kent? Als je iets wilt zul je toch een eerste stap moeten zetten. Hoe onzeker ook.

Waarom ik het heb gedaan? #Met 10 man tegelijk, dat is echt iets voor mij. Gezellig en samen sta je sterk. #De uitgever is heel aardig. Dat is zeker geen zakelijk argument maar ook dat past bij mij. Ik zoek integere mensen om mij heen. Als ik de mensen om mij heen vertrouw dan durf ik de duik te nemen. #De boeklancering is al dit najaar. Mijn boek komt er echt! #Het gaat allemaal heel professioneel. Dit is gewoon een goede keuze. #Mijn boek komt echt uit! Oh, dat had ik al gezegd… Toen ik eenmaal op het positieve pad zat, zag ik geen hobbels meer op de weg.

Tot nu toe pakt het heel goed uit. Godijn Publishing doet alles zeer accuraat en helder. Heel Nederland Schrijft (de partner in crime) is zeer actief betrokken. In de maanden die komen, gaan we samen leuke en spannende promo-dingen doen. Iedereen is gebaat bij succes dus we werken er allemaal heel hard aan. Met z’n 10en zijn we een kleine familie geworden. Dit voelt echt heel goed.

Ook na 22 september gaan we gezamenlijk werken aan een actieve, succesvolle campagne waarin we elkaar helpen daar waar we kunnen. Het lijkt wel Utopisch, maar het is gewoon Boek10 en het is gewoon mijn debuut.

Ik ben iedereen dankbaar voor het meereizen. Samen is zoveel leuker dan alleen.

Hoe origineel is je verhaal

Op weg naar een bestseller kom je allerlei obstakels tegen. Vandaag een hele frustrerende.

Voor mijn verhalen doe ik altijd heel veel research. Het zijn veelal historische verhalen en ik wil niet alleen dat alle feiten kloppen en de tijdsgeest in mijn vingers zit, nee ik wil die kennis die nog niet zichtbaar is. En heel vaak, aan het einde van mijn onderzoek, stuit ik ineens op Harry Potter. JK Rowling heeft blijkbaar dezelfde werkwijze als ik: net zolang peuteren totdat je het juiste puzzelstukje in handen hebt. De door haar gevonden feiten kan ik niet meer gebruiken. Zij is zo bekend. En alhoewel die feiten (denk aan namen van personages of figuren uit eeuwenoude Edda’s of prototypes uit onbekende sages) door mij zelf zijn ontdekt,  wees eerlijk: ook u zou denken dat ik plagiaat pleeg als ik ineens over de Steen der Wijzen zou beginnen.

Hierboven beschrijf ik een dagje werk, dus daar is overheen te komen. Ik gebruik gewoon wat andere feiten die ik heb gevonden of zoek verder tot ik iets origineels vind. Soms is de teleurstelling iets groter. Zo had ik onlangs een mooi verhaal verzonnen. Echt gebeurd. De Mona Lisa is gestolen, 100 jaar geleden. Door een Italiaanse meneer die haar van de muur heeft gepakt, onder zijn arm heeft genomen en het het Louvre is uitgelopen. In zijn eenkamerappartementje heeft hij haar boven de kachel opgehangen. Ik zie die man zo zitten met zijn bordje spaghetti op schoot, kletsend met zijn grote liefde. Op een dag won zijn chauvinisme het en bracht hij haar terug naar Italië waar hij Mona aanbood aan een museum. De politie was al ingeschakeld en deze meneer moest naar de gevangenis. Het mooie van dit verhaal is dat dit slechts de oppervlakte was. Achter de schermen bewoog zich nog een boef. Een echte. Hij heeft het schilderij “geleend” van de Italiaan en heeft er vervalsingen van gemaakt die nog steeds bij kunstliefhebbers met teveel geld aan de muur hangt. Ik had de sfeer en de opzet al helemaal uitgewerkt. En ineens zag ik op Facebook een aankondiging van een film hierover. Het hele verhaal inclusief boef. De maker had er 25 jaar aan gewerkt. Ik gun hem zijn primeur maar ik baalde wel.

Dit Mona Lisa verhaal had ik nog niet geschreven, maar het kan erger. Het kan altijd erger. Ik had een heel leuk verhaal afgerond over een jongen die in Harrods woonde. De dag dat ik het op wilde sturen, kwam die gozer van de Media Markt op tv. Hij woont er nog steeds, die rotzak. Mijn verhaal (er schortte nog meer aan) heeft het daglicht nooit gehaald. Daar heb ik wel een traantje om gelaten.

Ik laat me niet uit het veld slaan. Sinds een jaar werk ik aan een geweldig en zeer complex verhaal. Een alomvattende wereldgeschiedenis voor YA met een spannende zoektocht naar de tijd van de Renaissance. Zeg maar: De da Vinci code voor YA. En als u gisteren de krant heeft gelezen dan weet u dat Dan Brown daar zelf ook aan had gedacht. In september ligt het op de planken. Ik ben volledig uit het veld geslagen door dit nieuws. Dit is geen kort verhaal maar een heel boek! Kan het de prullenbak in of is het juist hot?

Hot or not, ik schrijf het af. Ooit komt het op de boekenplank, al is het alleen die van mij: De Rozenkruisers, Vasco en zijn ontdekkingstocht naar het verleden.

 

 

 

 

 

 

 

 

Falco op je boekenplank

Het contract is nog niet getekend, de redactie en opmaak moet nog beginnen maar toch denk ik al stiekem aan het verkopen van mijn boek. Wat kan ik verwachten? Hoeveel exemplaren ga ik verkopen? Hoe moet ik dat doen? Lieve mensen, ik raakte bijna in de stress.

Bijna, want toen dacht ik aan een goede raad die ik kreeg van Neerlands meest succesvolle fantasyschrijver. Een jaar geleden sprak ik Adrian Stone (Ad voor vrienden) en hij vertelde me dat een eerste boek vaak niet goed verkoopt. Dat ligt aan meerdere zaken legde hij op zijn bekende, vriendelijke en voornamelijk geduldige manier aan me uit. (wat is die man toch aardig)

Stone zei: “Bij een eerste boek, kent de lezer je nog niet. Hij zoekt je dus niet op want hij weet niet dat je er bent. Bij een eerste boek weet je het zelf ook nog allemaal niet zo goed. Je moet je eigen stijl nog vinden. Maar dat geeft niet: er is altijd en volgend boek.”

En door deze woorden (misschien is het wel mijn interpretatie van zijn wijsheid) werd ik een stuk rustiger. Ik moet ook van deze reis gewoon genieten. Geen doelen stellen, gewoon  mijn stinkende best doen en genieten van wat er op mijn pad komt.

Mijn oproepje van gisteren (om met me mee te denken wat ik zelf kan doen aan promotie) had succes: er werd massaal meegedacht. Mijn dank daarvoor. Ik zal er in de komende blogs een paar uitlichten. Misschien brengt het u op ideeën. Vandaag  een heel leuk plan: Ik ga een scene uit Falco en de gestolen Stympha’s uitvergroten en daar een kort verhaal over schrijven. Dit verschijnt medio september in een magazine. U hoort hier tzt ongetwijfeld meer. Het gaat er ongeveer zo uit zien:

Falco en de gestolen Stympha’s is een kennismaking met het volk van Concordia en iedere provincie heeft zijn eigen verhaal cq gevecht met de Alkeiden (nee er komt geen trilogie). In het boek maakt Falco een hele reis door deze wereld om zijn Stympha’s te bevrijden. Een van de volkeren die Falco gaat ontmoeten is het Taurusvolk. Zij zijn een trots volk waarbij de edele rossen als koningen worden behandeld. De Alkeiden willen deze paarden “lenen” net als de olie die ze van het Vogelvolk hebben gestolen. Waarom laat het Taurusvolk zich zo gemakkelijk bestelen? Dat antwoord zit in natuurlijk al in mijn hoofd maar kunt u dus over een paar maanden lezen.

Ik vond dit echt een interessante manier om je verhaal onder de aandacht te brengen en het levert me een super publicatie op. Ziet u met wat ik bedoel met “geniet van de reis”? Het is gewoon allemaal even spannend.

Als u nog suggesties heeft; mijn mailbox staat altijd open 24/7

Tot ziens en fijne dag!

Falco en de gestolen Stympha’s

Nu mijn droomdebuut steeds dichterbij komt (er is nog niets getekend, dus 100% zeker is het nog niet, dus details volgen later) wil ik jullie alvast vertellen wie mijn Stympha’s zijn en waar mijn verhaal over gaat.

Falco en de gestolen Stympha’s  is een Young Adult boek voor avontuurlijke jongens en meisjes in de leeftijd van 10 jaar en ouder (wel Avi-uit). Het is epische fantasy en dat wil zeggen dat er elementen in het verhaal zitten die in het echt niet kunnen. Kijk bijvoorbeeld naar de Stympha’s: dat zijn mythologische moordvogels die door Herakles werden verslagen. In epische fantasy (ook wel Hihg fantasy genoemd https://nl.wikipedia.org/wiki/High_fantasy)  gaat het vaak over goed vs kwaad.Falco is voor de jeugd geschreven maar kan door volwassen evenzeer worden genoten.

Het idee achter het verhaal. Ik wilde een verhaal schrijver waarin een sage – die niet al te bekend was – een hoofdrol zou spelen. Wel een sage die tot de verbeelding spreekt. Herakles/Hercules moet 12 werken vervullen om tot de goden toe te treden. U kent hem vast van de leeuw die hij moest doden en van dat de veelkoppige slang Hydra die hij met list van haar koppen ontdeed. In een van zijn werken verjaagt hij de Stymphalische Vogels uit de moerassen van het Oosten. Zij hebben vleugels die ze kunnen transformeren tot ijzeren, giftige pijlen en de beet van hun koperen snavels is dodelijk. En als duveltje uit een doosje hebben ze nog een geheim moordwapen: Hun stront! Haha, en dat is natuurlijk geweldig voor een kinderboek: moordvogels die hun vijanden eronder poepen waardoor hun haren verschroeien. Nou, als dat geen leuk idee is voor een verhaal, dan weet ik het niet meer. Herakles kan de vogels vrij eenvoudig verjagen door koperen bellen te luiden. Ja, dat is een beetje een afknapper.

Tenslotte: hoe komen al die figuren in mijn boek tot leven? Herakles wordt in het Frans Alkeides genoemd en zo ontstond in mijn hoofd het volk van de Alkeiden. Zij zijn een woest Leeuwenvolk en zien eruit als hun voorvader Herakles: leeuwachtig . Alkeiden zijn in mijn hoofd het agressieve volk geworden die het land Concordia overheersen. Na de Meltdown in de hoofdstad trekken de Alkeiden het land rond om waardevolle spullen te “lenen” om daarmee de hoofdstad weer op te bouwen. En zo begint het verhaal.

Plot: Falco is een vogeljongen en leeft in een eenvoudig en rustiek dorpje. Op een dag komt de driemaster van president naar het dorp aangevlogen voor onderhandelingen. Voor de opbouw van hun hoofdstad Concordia hebben de Alkeiden olie nodig. Dat komen ze gratis halen bij het Vogelvolk en – om er zeker van te zijn dat niemand in opstand komt – nemen ze een onderpand mee als “zegel op het vriendschappelijk verbond.” Zo doen de Alkeiden dit in iedere provincie en uit angst voor hun militaire overmacht komt niemand in opstand. Totdat Falco besluit om achter de Alkeiden aan te reizen om de vogels terug te halen…

Zal het hem lukken om de Stympha’s te bevrijden? Gaat hij de Alkeiden verslaan?

Boodschap. Als er al een boodschap in dit verhaal zit dan is het: Vrienden vind je overal en alleen door samen te werken kun je jezelf vinden. Dit boek is geschreven voor jongens als mijn zoon Thijmen die na Geronimo Stilton, De Grijze Jager en Hoe overleef ik alleen nog voor Mirjam Mous met frisse tegenzin een boek openslaan. Thijmen gaat het niet lezen, want het boek is te dik, zegt hij en na mijn verhaal Zonder Kop, waar de hoofdloze Adam de wereld redt door zijn ballen te gebruiken, is hij alle vertrouwen in mijn schrijfkunsten verloren.

Ik hoop dat u nog even bij me blijft… Als u een idee hebt over de do’s and the don’ts over uitgeven: waar moet ik op letten en wat moet ik zeker laten, dan hoor ik het graag.

 

 

Wie jarig is, trakteert op Monsterz!

  Zo af en toe ontmoet je mensen die je leven een stukje mooier maken en zonder een vastomlijnde afspraak, reis je plotseling samen verder. Zoals u en ik, we vullen elkaar aan, vindt u niet? Het is een lekker samenzijn dat we in de loop der tijd samen hebben opgebouwd. Ik gluur bij u en ik duw mijn hele hebben en houden onophoudelijk bij u naar binnen. Zo doen wij dat: we verorberen elkaar met smaak. Ik hou van u.

Van wie ik in deze virtuele wereld heel veel ben gaan houden is Gidion van de Swaluw. U weet dat natuurlijk al wanneer u mijn belevenissen op de voet volgt. Want dan heeft u onze gezamenlijke pagina vast wel eens voorbij zien komen. (  ) U weet wel met die foto: Ik kus hem en hij kijkt  een beetje geestachtig in de camera. Hij houdt niet zo van mijn kleffe gedoe. Het geheim van onze vriendschap is heel bijzonder: Gidion stuurt me iedere avond voor het slapen gaan een Monster. Ooit maakt hij zelfs een strip die mijn naam draagt. Nienke, want zo heet ik. (http://shop.pr1ma.nl/fantastische-verbeeldingen-2.html). Nu moet u niet denken dat u mijn postvakje ook moet gaan vullen hoor: 1 monster is genoeg.

Samen maakten Gidion en ik een boekje en dat heet Johannes 14:6. Het is een mooi boekje geworden. Niet fris, wel verfrissend. Hier vindt u de recensie van Hebban (nee, ik schreef m niet zelf… https://www.hebban.nl/recensies/frank-norbert-rieter-over). Als u het gelezen heeft en u vindt er wat van dan mag u er ook een schrijven als u wilt.

En nu heeft Gidion samen met Remco een kinderboek gemaakt. Monsterz! Het ziet er prachtig uit. Vrolijke kleuren en vriendelijke monsters lachen je tegemoet. Er staan korte verhalen in en leuke spelletjes voor groot en klein. De sfeervolle tekeningen zijn in mooie diepe kleuren afgedrukt en worden vergezeld door grappige en ontroerende verhaaltjes. Het boek wordt geleverd met een kinderslot. Eens verkregen blijft gegeven en het boekje zal voor eeuwig bij zijn eerste eigenaar blijven!

De monsters van Gidion ontroeren me altijd weer en ik kan ondertussen niet meer slapen zonder een sfeervolle prent in mijn postvak. Voor mijn verjaardag wil dit graag delen. Ik geef drie boekjes weg en de gelukkige winnaar  mag zelf kiezen welk boekje uit de boekenreeks van Gidion dit wordt. (http://shop.pr1ma.nl/boeken/)

Hoe kun je een boek van Gidion winnen?

Like onze facebookpagina (maakt niet uit welke) en laat een leuk berichtje achter.

De winnaar wordt morgen bekend gemaakt.

Het Nienke-loeder

Dit loeder wil graag geld verdienen. En de komende tijd ga ik adertjes aanboren om te kijken of er goud in zit. Niet dat ik u wil verleiden om uw geld uit uw zakken te kloppen. Zo zit dit loeder dan weer net niet in elkaar. Toch ga ik ervoor: ik zoek naar het geld dat verborgen lijkt te zitten in de spelonken van de lezersmarkt.

Sinds gisteren zit ik op Smashwords. Het is een online site voor e-books en korte verhalen. Alles is gratis: het boek erop zetten, wijzigen, isbn aanvragen. En van alles wat je verkoopt verdien je 60-80%. Ja je zult het concept maar verzonnen hebben…

Ik heb er al drie verkocht! Dat is 60-80% van drie dollar… Maar, zoals mijn moeder altijd zegt: Het is het begin van de honderduzend. (heeft u haar Drentse tongval gehoord toen ze dat zei? Daar zit geen hebberigheid in alleen vrolijke hoop)

Ik zal de komende tijd een paar gratis verhaaltjes erop zetten en een paar voor een dollar of twee. Ik ben benieuwd. Iedere avond om 19.00 uur maken ze de sales van de dag bekend. En ooit, op een dag, staat mijn naam daarbij!

Mijn idee is dit: later dit jaar wil ik voor $5 een lang verhaal op Smashwords zetten (ong 50.000 woorden). Dat verhaal is te ruw, te plat en misschien zelfs niet goed genoeg voor een reguliere uitgever: gewoon omdat het niet past binnen welk fonds dan ook. En ik wil juist dit verhaal niet passend maken. Niet voor u niet voor de markt niet voor een fonds. Het heet project Heijndrick en het is mijn persoonlijke box van Pandora, van mijn ellende en zwartgalligheid – niet door mijzelf beleefd maar door mijzelf ervaren. Ik hou u van mijn vorderingen hieromtrent natuurlijk op de hoogte. Dan bent u de eerste die weet hoe je goud moet aanboren.

Hier vindt u mijn verhaaltjes. Nogmaals: pak gezellig het gratis verhaal. Binnenkort zet ik er ook een kinderverhaal op.

https://www.smashwords.com/profile/view/Stymphatica

 

Fijne dag! Ik ga mijn $3 uitgeven.